از مسئه بحرین که بگذریم، چندی پیش اخباری در عین ناباوری در رسانه ها منتشر شد که باعث تاثر و تاسف ایرانیان گردید. 18 تبعه ایرانی در عربستان سعودی اعدام شدند! این ماجرا  که در ابتدا با انتشارخبر دستگیری این افراد و تکذیب های پیاپی وزارت خارجه کشور شروع شد، طوری پیشرفت کرد که آقای وزیر در مصاحبه ای با پذیرفتن این مطلب گفت: ما با وزارت خارجه عربستان صحبت های سازنده ای کردیم! و در تلویزیون ایران رسما از امیر فیصل(وزیر خارجه  سعودی) که مواضع ضد ایرانی وی عیان است، تشکر کرد(فایل ویدیویی مصاحبه را از اینجا مشاهده کنید) . ولی این صحبت های سازنده به اعدام 18 تبعه کشور منتهی شد. بعد از مدتی که از اعدام گذشت، وزارت امور خارجه به یاد آورد که باید موضع گیری کند!

از مسئله عربستان هم که بگذریم، وزارت خارجه ما در قبال ماجرای سوریه هم، مانند دو مورد قبل، ضعیف ظاهر شد. سوریه ای که خط مقدم جبهه مقاومت است، سوریه ای که تنها دولت عربی مقاوم در برابر زیاده خواهی رژیم صهیونیستی است، سوریه ای که در 8 سال دفاع مقدس، تنها کشور عربی ای بود که به ایران سلاح می داد. امروز سوریه شرایط سختی را می گذراند و احتیاج به حمایت ایران اسلامی دارد. حلقه به گوشان آمریکا در منطقه در حال آماده شدن برای ورود به فاز نظامی هستند. ارتش عربستان به مرز اردن-سوریه آمده و در آنجا اردو زده، دولت ترکیه در حال گسیل کردن جنگ افزار های خود به مرز سوریه است. با این حال وزارت امور خارجه کشور موضع محکمی اتخاذ نمی کند ولی روسیه با نظام کمونیستی اش، وظیفه ای که ایران باید ایفا می کرد را، به خوبی ایفا می کند!

همین کاستی ها و سکوت های بیش از حد وزارت امور خارجه است که باعث می شود، کشور کوچکی مانند امارات که در سطح بین الملل به حساب نمی آید برای ایران شاخ و شانه بکشد.

از مسئله سوریه هم که بگذریم، چندی پیش در رسانه ملی دیدیم که آقای صالحی(وزیر خارجه) با وزیر امور خارجه انگلستان دیدار کرد! سوال اینجاست که ما با دولت جنایتکار انگلستان چه مبحث مشترکی داریم که به خاطر آن پشت یک میز بنشینیم؟ از طرفی در شعارهایمان، دولت انگلستان را نهی می کنیم و سفارت خانه آنرا در کشور منحل می کنیم، از طرفی با وزیر امور خارجه آن دیدار می کنیم؟!

در اینجا لازم است، پیکان نقد را به سمت مجلس شورای اسلامی بچرخانیم که چرا در قبال ضعف این وزارت خانه دست به عملی مناسب و در خور انقلاب ملت مسلمان ایران نمی زند؟! ظاهرا بعضی از دیپلمات های کشور بیش از حد در فرمول های بی نتیجه دیپلماتیک جهانی غرق و از فرمول های اسلامی غافل شده اند.

امید است نیروهای انقلابی کشور با پذیرفتن تصدی پست های مربوطه، امور خارجی کشور را به مسیر انقلاب بازگردانند.

والعاقبة للمتقین